کنترل هوا در شبکه های آبیاری
چگونه در سیستم های آبیاری تجمع هوا تشکیل می شود؟
با ورود جریان آب به سیستم آبیاری، هوا در نقاطی که فشار داخلی نزدیک به فشار اتمسفر می باشد به درون خطوط لوله کشی منتقل می شود.
علل ورود هوا به سیستم آبیاری:
ورود هوا در فاز راه اندازی یا آغاز بکار پمپ
جذب هوا هنگامی که سطح مایع در زیر نازل ورودی پمپ باشد.
مکش هوا توسط گردابه تولید شده توسط پمپ
هوای محلول در آب حوضچه ها یا سدها
تخلیه ناقص هوا هنگام پر شدن لوله ها
وجود هوا همراه جریان آب در لوله های سیستم آبیاری موجب انسداد موضعی (در نقاط مرتفع خطوط لوله در جایی که هوا از آب آزاد می شود) لوله گشته و افت اصطکاکی زیادی در مسیر جریان ایجاد می کند. و مشکلات زیر به وجود می آید:
1- کاهش جدی جریان دبی و یا حتی متوقف شدن آن
2- ضربت قوچ آب
3- افت شدید قدرت یا توان پمپ که در این صورت نیازمند به پمپی با توان بالاتر هستیم.
4- افزایش میزان خوردگی داخل لوله های فلزی و ...
مناسب ترین راه کنترل هوا در شبکه لوله های سیستم آبیاری، استفاده از شیرهای تخلیه و ورود هوا در نقاط بحرانی است. کاربرد شیرهای هوا در سیستم آبیاری باعث می شود که افت موضعی کاهش یافته و از آسیب به لوله ها و اتصالات و چروکیدگی لوله جلوگیری شود.
محل جایگذاری شیرهای تخلیه هوا:
1- در نقاطی که شیب زمین تغییر می کند.
2- اگر خطوط صعودی یا نزولی طویل باشد، یک شیر هوا باید در نوک مسیر قرار گیرد. همچنین در هر 600 متر یک شیر باید نصب شود تا جریان خروجی هوا از جریان داخلی در امتداد لوله را در حین پر کردن یا تخلیه هوا تضمین کند. ابعاد آن ها باید مطابق با عملیات هدایت پرشدن شیر تعیین شود.